Nasze spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki w Nowym Roku rozpoczęliśmy powieścią Gustawa Flauberta „Pani Bovary”.

Napisana w 1857 roku uważana jest za jeden z najdoskonalszych utworów realistycznych w literaturze francuskiej. To właśnie losy i osobowość głównej bohaterki Emmy Bovary są najważniejszym tematem powieści. Od jej nazwiska utworzono termin „bowaryzm” – emocjonalne podejście do życia, kochanie idei miłości, a nie człowieka, nieumiejętność pogodzenia się z rzeczywistością, w której przyszło żyć naszej bohaterce. Emma to wrażliwa, nieszczęśliwa i niepogodzona ze swoim bytem kobieta, żyjąca w świeci  marzeń, przeczytanych w młodości romansów, pragnąca od życia znacznie więcej niż może dostać. Małżeństwo z Karolem, zakochanym w niej bez pamięci do końca swoich dni rozczarowują ją. Szuka miłości i namiętności w ramionach kolejnych kochanków i tutaj też nie osiąga szczęścia. Nie potrafi być również dobrą matką. Długi, depresja i niemoc Emmy doprowadzają ją w ostateczności do samobójstwa. Flaubert dokonał tu drobiazgowego studium psychologicznego kobiety, na tle obłudnego i egoistycznego świata francuskiej prowincji.

Tym razem uczestnicy spotkania „nie polubili” Emmy. Uważamy jednak, że książka warta jest przeczytania i przemyślenia.