Twórczość Aleksandra Fredry (20 czerwca 1793 – 15 lipca 1876)

„Aleksander Fredro – romantyczny? Nie romantyczny? Teksty niezwykle realistyczne. Ale on sam, który czekał na ukochaną kilkanaście lat – chyba romantyczny. Nasz najważniejszy dramatopisarz , a nie ma swojego teatru. Najwyższy czas o tym pomyśleć. Aktorzy komediowi to wielkie wyzwanie, a Polacy nie bardzo lubią się śmiać. Śmiech Fredry jest ciepły, akceptujący, życzliwy. Z czasem zabarwiony goryczą, ale ona tylko wynika z dojrzałości, która rośnie z latami. Teatr Wielki Warszawy uczcił rocznicę urodzin baletem: Fredriana. Pierwsza odsłona: klasyczny obraz Zemsty. Druga: Mąż i Żona. Komizm wynika ze splotu zdarzeń, dystansu, kontrastu: To już nie młody Wacław i Klara. To małżonkowie z bagażem lat: młodość przemija, miłość gaśnie, sukcesy niewielkie. Cukrowa pajęczyna hipokryzji, kłamstw, manipulacji. Bohaterów jest czterech. Słodko, gorzko, śmiesznie i prawdziwie. Historia bardzo prawdziwa i bardzo osobista. Nie ma złych, dobrych – tacy jesteśmy. Gest wyraża więcej niż słowa.”

                                                                  uczestniczka DKK  Joanna Kożan – Łazor